مطالعه اثر ضد تشنجی عصاره هیدرواتانولی ریشه گیاه زنجبیل (zingiber officinale) در موش های سوری نر القاء شده با پنتیلن تترازول

هدف: گیاه زنجبیل (zingiber officinale roscoe) که در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرد دارای فعالیت آنتی اکسیدانی و اثرات محافظت نورونی است. اثرات این گیاه بر روی روند تشنج هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است. مطالعه حاضر اثر ضد تشنجی زنجبیل را در مدل تشنج کلونیک ناشی از پنتیلن تترازول (ptz) در موش سوری نر مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش ها: اثر ضد تشنجی زنجبیل با استفاده از مدل تشنج القاء شده توسط تزریق درون وریدی ptz در موش مورد بررسی قرار گرفت. دوزهای مختلف از عصاره زنجبیل (25، 50 و 100 mg/kg) به صورت درون صفاقی 2 و 24 ساعته و روزانه به مدت یک هفته قبل از القای ptz تزریق شد. فنوباربیتال سدیم (30 mg/kg) به عنوان کنترل مثبت، همچنین برای مقایسه مورد آزمایش قرار گرفت. اثر زنجبیل بر روی 3 نقطه ی پایانی آستانه تشنجی (مرحله میوکلونیک، کلونیک جنرالیزه و کشش تونیک) مشاهده شد. نتایج: داده های حاصل از این پژوهش نشان داد که عصاره دارای اثرات ضد تشنجی در تمام تیمارهای انجام شده در این آزمایش بود و آستانه تشنج را به طور قابل توجهی افزایش داد. عصاره هیدرواتانولی زنجبیل و فنوباربیتال به طور قابل توجهی زمان شروع تشنج میوکلونیک و به طور قابل توجهی مانع تشنج کلونوس جنرالیزه و کشش تونیک اندام جلویی و عقبی القاء شده توسط ptz در مقایسه با گروه کنترل شد. اثر محافظتی در مرحله مرگ و میر، فقط در دوز بالای زنجبیل (100 mg/kg) اثر معنی داری را از خود نشان داد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج عصاره هیدرواتانولی زنجبیل دارای اثرات ضد تشنجی می باشد، احتمالا این اثر از طریق میان کنش با سیستم های مهاری و تحریکی، مکانیسم های آنتی اکیسدانی و مهار استرس اکسیداتیو صورت گرفته است.